“Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają” ( Łk 5,31 ) i dla nich ma powstać Instytut, miejsce diagnostyki, leczenia, oraz kształcenia w NaProTechnology, dla lekarzy oraz innych pracowników lecznictwa, instruktorów Modelu Creighton’a, a także dla dalszych badań nad przyczynami i sposobami leczenia niepłodności.

Niepłodność staje się w dzisiejszej Europie problemem coraz częstszym. Można powiedzieć – chorobą cywilizacyjną, „niechcianym dzieckiem dobrobytu”. Problem ten dotyka coraz większej ilości małżeństw, także w Polsce. Przez media przetaczają się kolejne dyskusje o ustanawianiu regulacji prawnych dotyczących metod wspomaganego rozrodu (zwłaszcza in vitro) oraz możliwości finansowania ich przez ubezpieczenie zdrowotne. Nauczanie Kościoła Katolickiego w tym zakresie zawsze było bardzo jasne, a ostatnio wyraźnie potwierdzone w dokumencie Kongregacji Nauki Wiary o niektórych problemach bioetycznych „Dignitas Personae”

Wobec tej sytuacji, jako laikat odpowiedzialny za misję i obraz Kościoła oraz kształtowanie cywilizacji miłości, chcąc podejmować te obowiązki i dziedzictwo nauczania Sługi Bożego Jana Pawła II zainicjowaliśmy pod koniec 2007 roku, w Lublinie, powstanie Fundacji, Instytutu Leczenia Niepłodności Małżeńskiej im Jana Pawła II.

Odpowiadając na znaki czasu, wyzwania jakie stoją przed rodziną i zagrożenia jakie niesie rozwój biotechnologii chcemy pomagać małżeństwom, dla których pragnienie posiadania dziecka krzyżuje się z niemożnością przekazania życia. Pragniemy pomagać również małżeństwom fizycznie płodnym, które jednak z różnych powodów nie rodzą dzieci. Przede wszystkim zaś nie chcemy, aby sztuczna inseminacja czy metoda in vitro, oraz sprzeciw Kościoła wobec nich, były jedynie tym co mogą usłyszeć cierpiące małżeństwa. Pamiętamy, że Stwórca daje możliwość poznawania przyczyn i leczenia bezpłodności zatem jeśli niepłodność jest chorobą czy objawem choroby, nie należy proponować małżeństwom sztucznej reprodukcji w „fabrykach dzieci” jakimi są kliniki „in vitro” i zootechnicznych metod hodowlanych (na przykład sztuczna inseminacja), ponieważ te metody nie są leczeniem lecz obejściem problemu, dostarczeniem potomstwa dla pary niepłodnej w sposób niegodny człowieka.

Fundacja Instytut Leczenia Niepłodności Małżeńskiej im. Jana Pawła II została założona aktem notarialnym w kwietniu 2008, wcześniej zwróciła się do ks. Arcybiskupa Metropolity Lubelskiego Józefa Życińskiego z prośbą o błogosławieństwo dla swoich poszukiwań i prac związanych z utworzeniem ośrodka leczenia i profilaktyki niepłodności, szkoleń w zakresie NaProTechnology oraz pomocy dla małżeństw w budowaniu postaw otwartości na życie.

Niedługo później, 24 i 25 maja 2008 razem z ks. Sławomirem Laskowskim pracującym na Białorusi, Fundacja zorganizowała w Homlu (Białoruś) konferencję „Ginekologia i położnictwo a Nauka Kościoła Katolickiego” z udziałem wykładowców z Polski i Białorusi, dla ok 40 słuchaczy: białoruskich lekarzy, ginekologów i innych specjalistów.

Na przełomie listopada i grudnia 2008 z inicjatywy Fundacji w Lublinie odbył się pierwszy w Polsce kurs Naprotechnology i Modelu Creighton’a, przeprowadzony przez Janinę Filipczuk z Toronto oraz współpracujących z nią wykładowców: dr Teresa McKenna z Kanady, Kathy Rivet i Phyllis White z USA i Margaret Neale z Wielkiej Brytanii. Uczestniczyło w nim 6 lekarzy i 20 instruktorów z całej Polski. Całe szkolenie będzie składało się jeszcze z trzech etapów, łącznie obejmujących 13 miesięcy zakończonych egzaminem praktycznym i teoretycznym.

Prof. Thomas Hilgers, Maciej Barczentewicz oraz Phil Boyle

Prezes Zarządu Fundacji, Maciej Barczentewicz został powołany przez Episkopat Polski do Zespołu Ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. Bioetycznych.

19 stycznia otrzymaliśmy następujące słowa błogosławieństwa od księdza kardynała Stanisława Dziwisza:

„Odpowiadając na prośbę przedstawicieli Fundacji Instytut Leczenia Niepłodności Małżeńskiej im. Jana Pawła II w Lublinie, udzielam pasterskiego błogosławieństwa i zachęty, by ewangeliczne przesłanie dotyczące przekazywania życia, leczenia bezpłodności oraz wychowywanie do wspaniałomyślnego daru z siebie poprzez adopcję znalazło swój materialny kształt. Niech ten żywy pomnik nauczania, jakie zostawił w Ojczyźnie i w Lublinie, Sługa Boży Jan Paweł II, owocuje szczęściem małżonków i chroni przed pokusą posiadania potomstwa za wszelką cenę. Niech to będzie wymierny i jednoznaczny głos Kościoła w obronie życia, godności kobiety i mężczyzny według odwiecznego planu Stwórcy, w którym człowiek jest jedyną istotą, której On pragnie dla niej samej.
Mam nadzieję, że lekarze i cały personel Instytutu złożą czytelne świadectwo wiary, nadziei i miłości respektując nauczanie Kościoła.”
+ Stanisław Kardynał Dziwisz