Naturalne podejście do płodności to dla dzisiejszego człowieka Zachodu pieśń przeszłości. Cywilizacja, w tym rozwój medycyny, zwłaszcza od końca XIX wieku przyniosła w naszym kręgu kulturowym antynatalistyczną mentalność. Nasze praprababcie i prababcie rodziły 8 czy 11 razy, przyjmując w małżeństwie naturalny rytm płodności, z pełną otwartością na przychodzące życie. Już w dwudziestoleciu międzywojennym sytuacja zaczęła się zmieniać, zaczęło się mówić o świadomym macierzyństwie, co w praktyce oznaczało ograniczenie liczby urodzin. Pole do popisu znaleźli wówczas tacy progresiści, jak Boy-Żeleński oraz różnych orientacji eugenicy. W kręgach inteligenckich, także w wielu rodzinach lekarskich, aborcja, przerwanie ciąży jako „zabieg” świadomego planowania rodziny bywał powszechnie akceptowany. Przejdź do pełnej wersji tekstu »

Niepłodność małżeńska w cywilizacyjnie rozwiniętych krajach „pierwszego” świata staje się coraz większym problemem. Intensywny rozwój technologii z jednej strony, a z drugiej niepowodzenia w leczeniu niepłodności doprowadziły do powstania Medycyny Rozrodu Wspomaganego (ART). Techniki te podejmują próbę zastąpienia normalnej drogi przekazywania życia ludzkiego w akcie małżeńskim metodami stosowanymi dla rozrodu hodowlanego zwierząt. Konsekwencje tego rodzaju praktyk mogą być bardzo groźne dla zdrowia matki i poczętego w ten sposób dziecka. Przejdź do pełnej wersji tekstu »